-
1 vacca
-
2 vacca
[st1]1 [-] vacca, ae, f.: vache. [st1]2 [-] Vacca, ae, f.: Vacca. - [abcl][b]a - ville de la Byzacène. - [abcl]b - ville de Numidie.[/b]* * *[st1]1 [-] vacca, ae, f.: vache. [st1]2 [-] Vacca, ae, f.: Vacca. - [abcl][b]a - ville de la Byzacène. - [abcl]b - ville de Numidie.[/b]* * *Vacca, vaccae. Cicero. Une vache.\Candens vacca. Virgil. Foeta. Virgil. Qui ha vellé. -
3 vacca
(n.f.)Fr vacheFr vacca -
4 fructus
[st1]1 [-] fructus, a, um: anc. part. passé de fruor. [st1]2 [-] fructŭs, ūs, m. [fruor]: - arch.: gén. fructi, Cato. Agr. 4; Ter. Ad. 870 et fructuis, Varr, Men. 295, 530; R. 1, 2, 29, cf. Gell. 4, 16. a - droit de percevoir et utiliser les fruits d'une chose dont la propriété reste à un autre, servitude d'usufruit. - sum χρήσει μὲν tuus, κτήσει δὲ Attici nostri; ergo fructus est tuus, mancipium illius, Cic. Fam. 7, 29, 1: je suis à toi au titre de l'usage, à notre Atticus au titre de la possession; donc tu as l'usufruit, lui, la propriété. - cf. Cic. Fin. 1, 12; Dig. 7, 8, 14. - cf. usus fructus. b - ce dont on jouit, produit, rapport, profit, bénéfice, revenu. - praediorum fructus, Cic. Cat. 2, 18: revenus des propriétés. - pecuniae fructibus alere exercitum, Cic. Off. 1, 25: entretenir une armée avec ses revenus. - cum fructibus superiorum temporum, Caes. BG. 6, 19, 2: avec les revenus des années précédentes. - aurum ex metallorum fructu coacervatum, Liv. 45, 40, 2: or accumulé avec le produit des mines. - publicos fructus agitare, Tac. An. 4, 6: exploiter les revenus publics. - fructui esse alicui: être de rapport pour qqn. - fuerat ei magno fructui mare, Liv. 34, 36, 3: il avait tiré de grands profits de la mer. - cf. Cic. Pomp. 16; Fam. 10, 5, 2. - fructum ferre alicui, Cic. Agr. 2, 83: donner un revenu à qqn, rapporter à qqn. - Asia multos annos vobis fructum non tulit, Cic. Agr. 2, 30, 83: L'Asie est restée plusieurs années sans rien nous rapporter. - vacca a bima aut trima fructum ferre incipit, Varr.: la vache commence à produire à deux ou trois ans. c - fruits des arbres et de la terre, productions. - frugum fructuumque reliquorum perceptio, Cic. Off. 2, 12: la récolte des grains et des autres productions de la terre. - fructus demetere, percipere Cic. CM 70: moissonner, recueillir les fruits. d - au fig. fruit, utilité, avantage, résultat, effet, récompense. - fructus vestri in me amoris, Cic. Pis. 31: la récompense qui consiste dans votre affection pour moi. - cf. Cic. Arch. 23 ; Mur. 40. - fructus diligentiae, Cic. Br. 222: la récompense du zèle. - cf. Cic. Sull. 1 ; Pis. 57. - fructus ou fructum ex aliqua referre, capere, consequi, percipere: recueillir de qqch des avantages, des bénéfices, une récompense. - cf. Cic. Planc. 92; Rep. 1, 7; Pomp. 2; Arch. 23. e - jouissance, plaisir, charme, douceur. - animi mei fructus, Cic.: le bonheur de ma vie. - expleri vitae fructibus, Lucr.: se rassasier des plaisirs de la vie. - fructum oculis (au dat.) ex ejus casu capere, Nep.: repaître leurs yeux de son malheur. - extremus tam longi fructus amoris, Luc. 5: les dernières douceurs d'un amour si constant. - voir pendulus.* * *[st1]1 [-] fructus, a, um: anc. part. passé de fruor. [st1]2 [-] fructŭs, ūs, m. [fruor]: - arch.: gén. fructi, Cato. Agr. 4; Ter. Ad. 870 et fructuis, Varr, Men. 295, 530; R. 1, 2, 29, cf. Gell. 4, 16. a - droit de percevoir et utiliser les fruits d'une chose dont la propriété reste à un autre, servitude d'usufruit. - sum χρήσει μὲν tuus, κτήσει δὲ Attici nostri; ergo fructus est tuus, mancipium illius, Cic. Fam. 7, 29, 1: je suis à toi au titre de l'usage, à notre Atticus au titre de la possession; donc tu as l'usufruit, lui, la propriété. - cf. Cic. Fin. 1, 12; Dig. 7, 8, 14. - cf. usus fructus. b - ce dont on jouit, produit, rapport, profit, bénéfice, revenu. - praediorum fructus, Cic. Cat. 2, 18: revenus des propriétés. - pecuniae fructibus alere exercitum, Cic. Off. 1, 25: entretenir une armée avec ses revenus. - cum fructibus superiorum temporum, Caes. BG. 6, 19, 2: avec les revenus des années précédentes. - aurum ex metallorum fructu coacervatum, Liv. 45, 40, 2: or accumulé avec le produit des mines. - publicos fructus agitare, Tac. An. 4, 6: exploiter les revenus publics. - fructui esse alicui: être de rapport pour qqn. - fuerat ei magno fructui mare, Liv. 34, 36, 3: il avait tiré de grands profits de la mer. - cf. Cic. Pomp. 16; Fam. 10, 5, 2. - fructum ferre alicui, Cic. Agr. 2, 83: donner un revenu à qqn, rapporter à qqn. - Asia multos annos vobis fructum non tulit, Cic. Agr. 2, 30, 83: L'Asie est restée plusieurs années sans rien nous rapporter. - vacca a bima aut trima fructum ferre incipit, Varr.: la vache commence à produire à deux ou trois ans. c - fruits des arbres et de la terre, productions. - frugum fructuumque reliquorum perceptio, Cic. Off. 2, 12: la récolte des grains et des autres productions de la terre. - fructus demetere, percipere Cic. CM 70: moissonner, recueillir les fruits. d - au fig. fruit, utilité, avantage, résultat, effet, récompense. - fructus vestri in me amoris, Cic. Pis. 31: la récompense qui consiste dans votre affection pour moi. - cf. Cic. Arch. 23 ; Mur. 40. - fructus diligentiae, Cic. Br. 222: la récompense du zèle. - cf. Cic. Sull. 1 ; Pis. 57. - fructus ou fructum ex aliqua referre, capere, consequi, percipere: recueillir de qqch des avantages, des bénéfices, une récompense. - cf. Cic. Planc. 92; Rep. 1, 7; Pomp. 2; Arch. 23. e - jouissance, plaisir, charme, douceur. - animi mei fructus, Cic.: le bonheur de ma vie. - expleri vitae fructibus, Lucr.: se rassasier des plaisirs de la vie. - fructum oculis (au dat.) ex ejus casu capere, Nep.: repaître leurs yeux de son malheur. - extremus tam longi fructus amoris, Luc. 5: les dernières douceurs d'un amour si constant. - voir pendulus.* * *Fructus, huius fructus, vel fructuis et fructi, datiuo fructui, m. g. a fruendo dicitur. Varro et Donatus. Fruict.\Breuis. Lucret. Petit, De petite duree.\Fructus. Terent. Prouffit.\In illis fructus est. Terent. Il y a du prouffit.\Fructus. Vlpian. Usufruict.\Alere suis fructibus exercitum. Cic. De son revenu.\Fructum capere ex aliquo. Cic. Recevoir prouffit.\Terra exculta, fructus creat. Quintil. Produit.\Edunt nullum fructum ex se sine hominum cultu oues. Cic. Ne font aucun prouffit, Ne produisent aucun fruict.\Ferre fructum ex aliquo. Pollio Ciceroni. Remporter, Recevoir. -
5 ineo
ĭnĕo, īre, ĭī (qqf. īvī), ĭtum - tr. et intr. - [st2]1 [-] entrer dans, aller dans, aller vers, aller à. [st2]2 [-] entrer (en charge). [st2]3 [-] prendre, exécuter, adopter. [st2]4 [-] commencer, entreprendre, se mettre à, s’engager dans. [st2]5 [-] pénétrer (sexuellement), avoir des relations avec, être l'amant de; en parl. des animaux - s'accoupler avec, saillir. - popinas inibat: il allait dans les cabarets. - inire (in) urbem: entrer dans la ville. - au passif - nemus nullis illud initur equis, Ov. F. 3: aucun cheval ne pénètre dans ce bois. - prima Romanis inita provinciarum, Liv. 28: la première de ces provinces où les Romains aient pénétré. - inire consilium: former un projet, prendre une résolution, prendre un parti. - inire formam vitae, Tac.: adopter un genre de vie. - inire viam: - [abcl]a - se mettre en route. - [abcl]b - trouver un moyen. - ineamus viam aliquam, qua utri utris imperent, decerni possit, Liv. 1: trouvons un moyen qui puisse décider lequel des deux doit commander à l'autre. - inire magistratum: entrer en charge. - consulatum inire: prendre possession du consulat. - ineunte aetate ou ab ineunte aetate, Cic.: dès l'âge le plus tendre. - anno ineunte, Suet.: au commencement de l'année. - tertiā initā vigiliā: au début de la troisième veille. - initā hieme: au commencement de l'hiver. - Petrus, cum aliquo societate initā: - [abcl]a - Pierre, après s'être rallié à qqn (après avoir fait alliance avec qqn). - [abcl]b - Pierre, après s'être associé à qqn. - Nabarzanes, cum Besso inauditi antea facinoris societate inita, Curt.: Nabarzanes, qui s'était associé à Bessus pour un forfait jusqu'alors inouï. - inita cum Antonio et Lepido societate, Philippense bellum, duplici proelio transegit, Suet. Aug.: après avoir fait alliance avec Antoine et Lépide, il termina en deux batailles la guerre contre Philippe. - inire proelium: entamer (engager) le combat. - rationem inire: - [abcl]a - dresser un plan, imaginer un expédient. - [abcl]b - faire un calcul, calculer, supputer. - inire rationem quemadmodum, Cic.: prendre ses mesures pour que. - consilia inibat quemadmodum ab Gergovia discederet, Caes. BG. 7: il songeait aux moyens de quitter Gergovie. - inire gratiam ab aliquo (apud aliquem): se ménager l’amitié (la faveur) de qqn, acquérir les bonnes grâces de qqn. - numerum inire: évaluer le nombre, calculer le nombre - numerus interfectorum haud facile iniri potuit, Liv. 38: on ne put facilement évaluer le nombre de tués. - inire somnum, Virg.: s'endormir. - quod reginam ineo? Suet.: est-ce parce que je suis l'amant d'une reine? - vacca aenea ab agresti tauro inita, Liv. 41: vache de bronze saillie par un taureau sauvage.* * *ĭnĕo, īre, ĭī (qqf. īvī), ĭtum - tr. et intr. - [st2]1 [-] entrer dans, aller dans, aller vers, aller à. [st2]2 [-] entrer (en charge). [st2]3 [-] prendre, exécuter, adopter. [st2]4 [-] commencer, entreprendre, se mettre à, s’engager dans. [st2]5 [-] pénétrer (sexuellement), avoir des relations avec, être l'amant de; en parl. des animaux - s'accoupler avec, saillir. - popinas inibat: il allait dans les cabarets. - inire (in) urbem: entrer dans la ville. - au passif - nemus nullis illud initur equis, Ov. F. 3: aucun cheval ne pénètre dans ce bois. - prima Romanis inita provinciarum, Liv. 28: la première de ces provinces où les Romains aient pénétré. - inire consilium: former un projet, prendre une résolution, prendre un parti. - inire formam vitae, Tac.: adopter un genre de vie. - inire viam: - [abcl]a - se mettre en route. - [abcl]b - trouver un moyen. - ineamus viam aliquam, qua utri utris imperent, decerni possit, Liv. 1: trouvons un moyen qui puisse décider lequel des deux doit commander à l'autre. - inire magistratum: entrer en charge. - consulatum inire: prendre possession du consulat. - ineunte aetate ou ab ineunte aetate, Cic.: dès l'âge le plus tendre. - anno ineunte, Suet.: au commencement de l'année. - tertiā initā vigiliā: au début de la troisième veille. - initā hieme: au commencement de l'hiver. - Petrus, cum aliquo societate initā: - [abcl]a - Pierre, après s'être rallié à qqn (après avoir fait alliance avec qqn). - [abcl]b - Pierre, après s'être associé à qqn. - Nabarzanes, cum Besso inauditi antea facinoris societate inita, Curt.: Nabarzanes, qui s'était associé à Bessus pour un forfait jusqu'alors inouï. - inita cum Antonio et Lepido societate, Philippense bellum, duplici proelio transegit, Suet. Aug.: après avoir fait alliance avec Antoine et Lépide, il termina en deux batailles la guerre contre Philippe. - inire proelium: entamer (engager) le combat. - rationem inire: - [abcl]a - dresser un plan, imaginer un expédient. - [abcl]b - faire un calcul, calculer, supputer. - inire rationem quemadmodum, Cic.: prendre ses mesures pour que. - consilia inibat quemadmodum ab Gergovia discederet, Caes. BG. 7: il songeait aux moyens de quitter Gergovie. - inire gratiam ab aliquo (apud aliquem): se ménager l’amitié (la faveur) de qqn, acquérir les bonnes grâces de qqn. - numerum inire: évaluer le nombre, calculer le nombre - numerus interfectorum haud facile iniri potuit, Liv. 38: on ne put facilement évaluer le nombre de tués. - inire somnum, Virg.: s'endormir. - quod reginam ineo? Suet.: est-ce parce que je suis l'amant d'une reine? - vacca aenea ab agresti tauro inita, Liv. 41: vache de bronze saillie par un taureau sauvage.* * *Ineo, inis, iniui, initum, pen. cor. inire. Plaut. Entrer dedens, Entrer ens.\Iniit te vnquam febris? Plaut. La fievre n'entra elle jamais en toy? N'euz tu jamais la fievre?\AEstimationem alicuius rei inire. Seneca. Faire l'estimation, Estimer et priser.\Veram hominis aestimationem inire. Seneca. L'estimer au vray, L'estimer tel qu'il est, Le priser ce qu'il vault.\Beneficium verbis initum dudum, nunc re comprobes. Terent. Commencé ja long temps y a.\Causam aut rationem alicuius rei inire. Liu. Trouver la raison pourquoy quelque chose se faict.\Certamen inire. Cic. Commencer le combat, Entrer au combat.\Connubia famulae inire. Ouid. Se marier à une servante.\Consilium inire de re aliqua. Plaut. Consulter et adviser de quelque chose.\Consilium cum aliquo inire. Cic. Consulter avec luy, Prendre conseil et advis.\Consilium multae calliditatis init. Ouid. Il s'advisa d'une grande finesse.\Consulatum inire. Caes. Liu. Commencer à exercer l'office de Consul.\Conuiuium inire. Cic. Aller au banquet.\Cubile alicuius inire. Cic. Coucher avec la femme d'aucun.\Cursum inire. Cic. Commencer sa course.\Dapes inire cum aliquo. Stat. Aller ou venir au banquet et fetin avec aucun, S'asseoir à table au banquet avec, etc.\Domos ignotas inire. Ouid. Entrer dedens.\Foedus inire. Propert. Faire alliance.\Gratiam ab aliquo inire. Cic. Acquerir la bonne grace et amitié d'aucun, Acquerir un ami pour luy avoir faict quelque plaisir.\Gratiam cum bonis omnibus inire. Cic. Acquerir l'amitié de touts les gens de bien.\Falsam gratiam inire. Terent. Acquerir des amis feincts.\Honorem inire. Sueto. Commencer à exercer quelque estat et dignité.\Imperia alicuius inire. Stat. Servir et estre subject à aucun, Obeir, Estre en subjection.\Inducias inire. Plin. iunior. Faire treves.\Limen vitae inire. Lucret. Naistre.\Magistratum inire. Cic. Commencer à exercer quelque Magistrat, estat, office, ou dignité, Entrer en un magistrat.\Mensuras agrorum inire. Columel. Mesurer combien chasque champ contient.\Munus alicuius inire. Virgil. Faire la charge et l'office d'aucun.\Nexum inire. Liu. Estre lié et emprisonné. Vide Nexus in NECTO.\Numerum inire. Liu. Nombrer.\Pastum inire. Plaut. Aller paistre.\Pericula praeliorum inire. Cic. Se mettre au dangers.\Poenam suam inire. Ouid. Aller contre son mal, Quand quelcun fait quelque chose, laquelle puis apres luy tourne à peine et ennuy.\Pugnam et praelium inire. Plaut. Aller au combat, Commencer le combat.\Rationem inire. Terent. Cercher, adviser, et regarder le moyen et la maniere de faire quelque chose.\Rationem inire. Cic. Faire compte.\Inita subductaque ratione. Cic. Apres avoir bien pensé et repensé.\Vix rationem inire posse, vtrum ab se audacius, an fugacius ab hostibus geratur bellum. Liu. A grand peine peult il penser et arrester en soymesme, etc.\Aliquid inire cum ratione. Terent. Penser à quelque chose, et y regarder devant que la commencer.\Societatem inire cum aliquo. Plancus ad Ciceronem. S'accompaigner avec luy.\Inire somnum. Virgil. S'endormir.\Inire suffragia. Liu. S'assembler pour faire les brigues, et donner sa voix en quelque election de Magistrat.\Multas inire vias. Ouid. Aller par beaucoup de chemin et de voyes.\Inite viam. Cic. Partez, Allez vous en.\Viam inire, pro Inire rationem. Liu. Cercher et regarder le moyen de faire quelque chose.\Inire. Virgil. Commencer.\Inire. Plin. Monter sur une femelle, Chaucher. -
6 trimus
trimus, a, um âgé de trois ans, qui a trois ans. - trima calx, Plin.: chaux de trois ans. - trima vacca, Varr.: vache de trois ans.* * *trimus, a, um âgé de trois ans, qui a trois ans. - trima calx, Plin.: chaux de trois ans. - trima vacca, Varr.: vache de trois ans.* * *Trimus, Adiectiuum. Plin. Qui ha trois ans. -
7 калоед-корова
nentomol. onthophage vache (Onthophagus vacca), vache-bousier (Onthophagus vacca) -
8 escremento
escremento s.m. 1. spec. al pl. excrément, selle f. 2. (rif. ad animali) excrément; crotte f.; (rif. a uccelli) fiente f.; (rif. a cavallo) crottin; (rif. a vacca) bouse f.: escremento di vacca bouse de vache. -
9 vacchetta
-
10 sterilis
stĕrĭlis, e [st2]1 [-] stérile, infécond. [st2]2 [-] qui ne rapporte rien, improductif, sans profit, vain. [st2]3 [-] qui rend stérile. - sterilis laurus baccarum, Plin. 15, 130: laurier sans baies. - steriles viri, Cat. 63: eunuques. - non adeo virtutum sterile saeculum ut non et bona exempla prodiderit, Tac. H. 1, 3: le siècle ne fut pas stérile en vertus au point de ne pas avoir produit aussi de beaux exemples. - sterilis amor, Ov.: amour qui n'est pas payé de retour.* * *stĕrĭlis, e [st2]1 [-] stérile, infécond. [st2]2 [-] qui ne rapporte rien, improductif, sans profit, vain. [st2]3 [-] qui rend stérile. - sterilis laurus baccarum, Plin. 15, 130: laurier sans baies. - steriles viri, Cat. 63: eunuques. - non adeo virtutum sterile saeculum ut non et bona exempla prodiderit, Tac. H. 1, 3: le siècle ne fut pas stérile en vertus au point de ne pas avoir produit aussi de beaux exemples. - sterilis amor, Ov.: amour qui n'est pas payé de retour.* * *Sterilis, et hoc sterile, pen. corr. Plin. Sterile.\Veri sterilis. Pers. Ignare de verité, Qui ne congnoist et n'entend la verité des choses.\Amator sterilis. Plaut. Qui n'ha que donner à son amoureuse.\Amor sterilis. Stat. Qui ne jouist point de ses amours.\Corpora sterilia sonitu. Lucret. Qui n'ont point de son.\Iuuenca sterilis. Ouid. Brehaigne.\Manus steriles. Plaut. Qui n'apportent rien.\Prospectus sterilis. Plaut. Quand en regardant ca et là on ne voit personne.\Nullum temporis punctum sterile beneficio. Plin. iun. Il ne cesse jamais de bien faire à touts.\Rubigo sterilis. Horat. Nielle qui gaste les bleds, et les rend steriles.\Vacca sterilis. Virgil. Sterile, Brehaigne, Qui ne porte point.\Venus sterilis. Lucret. De laquelle ne vient aucune generation d'enfants.\Vir sterilis. Catul. Chastré, Qui ne peult engendrer. -
11 обыкновенная вакка
adjichtyol. perche de pilotis (Rhacochilus vacca) -
12 lattifero
lattifero agg. 1. ( che produce latte) laitier: vacca lattifera vache laitière. 2. ( Anat) ( che conduce il latte) lactifère: dotto lattifero conduit lactifère. -
13 mungere
-
14 poppa
-
15 vaccina
-
16 vaccino
vaccino I. s.m. ( Med) vaccin. II. agg. 1. ( di vacca) de vache: latte vaccino lait de vache. 2. ( bovino) bovin, de bœuf.
См. также в других словарях:
Vacca — ist der Familienname folgender Personen: Antonio Vacca (* 1934), Altbischof von Alghero Bosa Flaminio Vacca (1538 1605), italienischer Bildhauer Giovanni Enrico Eugenio Vacca (1872–1953), italienischer Mathematiker Vacca steht außerdem für: Vaga … Deutsch Wikipedia
Vacca — was a sixth century grammarian who studied and commented on the works of Lucan. Little is known of Vacca other than he wrote Vita Lucani ( Life of Lucan ), which is not to be confused with Suetonius Vita Lucani .Vacca s commentaries were used in… … Wikipedia
vacca — s.f. [lat. vacca ]. 1. (zoot.) [femmina adulta dei bovini: v. da latte ] ▶◀ mucca, (non com.) vaccina. ‖ bue, manzo. ⇓ giovenca, vitella. ● Espressioni (con uso fig.): volg., andare in vacca 1. [di progetto e sim., non giungere a termine]… … Enciclopedia Italiana
VACCA Natans — nomen piscis seu amphibii in China, quae in tertam ex aquis exiens, cum vaccis domesticis saepe pugnat cornu rem agens, at si diutius extra aquas perstiterit, mollescit illud ac flaccescit: quô pactô in aquas redire coactum, piscis evadit denuo,… … Hofmann J. Lexicon universale
Vacca [1] — Vacca (lat.), Kuh … Pierer's Universal-Lexikon
Vacca [2] — Vacca, so v.w. Baga … Pierer's Universal-Lexikon
Vacca Berlinghieri — (spr. Berlingieri), 1) Franz, geb. 1782 in Ponsacca bei Pisa, Professor der Medicin zu Pisa, st. 1812. 2) Andreas, Sohn des Vorigen, geb. 1772 in Pisa, st. daselbst 1826 als Director der chirurgischen Klinik; beide schrieben mehre medicinische… … Pierer's Universal-Lexikon
vacca — vàc·ca s.f. AD 1a. femmina adulta dei bovini: allevamento di vacche, vacca da macello; tempo di vacche grasse, di vacche magre, periodo di abbondanza, di carestia Sinonimi: mucca. 1b. estens., solo sing., la carne di tale animale macellato:… … Dizionario italiano
VACCA — I. VACCA Diodoro memoratur inter animalia, quae Aegyptii ob utilitatem, quam ex iis caperent, veneratentur, namque την` μὲν θήλειον βοῦν ἐργάταν τίκτειν, καὶ την` ἐλαφρὰν τῆς γῆς αροῦν, et ipsam vomere terram proscindere aliosque qui hoc… … Hofmann J. Lexicon universale
Flaminio Vacca — Vacca s Löwe aus der Villa Medici in Rom, heute Loggia dei Lanzi, Florenz Flaminio Vacca oder auch Vacchi (* 1538 in oder bei Rom; † 1605 in Rom) war ein italienischer Bildhauer des Manierismus. Inhaltsverz … Deutsch Wikipedia
Vacca — Vache Vache Sous article d un taxon biologique … Wikipédia en Français