Перевод: со всех языков на французский

с французского на все языки

di vacca

  • 1 vacca

    vacca s.f. 1. vache. 2. ( pop) ( prostituta) pute, putain. 3. ( pop) ( donna grassa) grosse dondon.

    Dizionario Italiano-Francese > vacca

  • 2 vacca

    [st1]1 [-] vacca, ae, f.: vache. [st1]2 [-] Vacca, ae, f.: Vacca. - [abcl][b]a - ville de la Byzacène. - [abcl]b - ville de Numidie.[/b]
    * * *
    [st1]1 [-] vacca, ae, f.: vache. [st1]2 [-] Vacca, ae, f.: Vacca. - [abcl][b]a - ville de la Byzacène. - [abcl]b - ville de Numidie.[/b]
    * * *
        Vacca, vaccae. Cicero. Une vache.
    \
        Candens vacca. Virgil. Foeta. Virgil. Qui ha vellé.

    Dictionarium latinogallicum > vacca

  • 3 vacca

    (n.f.)
    Fr vache
    Fr vacca

    Corse-Français-Italian > vacca

  • 4 fructus

    [st1]1 [-] fructus, a, um: anc. part. passé de fruor. [st1]2 [-] fructŭs, ūs, m. [fruor]:    - arch.: gén. fructi, Cato. Agr. 4; Ter. Ad. 870 et fructuis, Varr, Men. 295, 530; R. 1, 2, 29, cf. Gell. 4, 16. a - droit de percevoir et utiliser les fruits d'une chose dont la propriété reste à un autre, servitude d'usufruit.    - sum χρήσει μὲν tuus, κτήσει δὲ Attici nostri; ergo fructus est tuus, mancipium illius, Cic. Fam. 7, 29, 1: je suis à toi au titre de l'usage, à notre Atticus au titre de la possession; donc tu as l'usufruit, lui, la propriété.    - cf. Cic. Fin. 1, 12; Dig. 7, 8, 14.    - cf. usus fructus. b - ce dont on jouit, produit, rapport, profit, bénéfice, revenu.    - praediorum fructus, Cic. Cat. 2, 18: revenus des propriétés.    - pecuniae fructibus alere exercitum, Cic. Off. 1, 25: entretenir une armée avec ses revenus.    - cum fructibus superiorum temporum, Caes. BG. 6, 19, 2: avec les revenus des années précédentes.    - aurum ex metallorum fructu coacervatum, Liv. 45, 40, 2: or accumulé avec le produit des mines.    - publicos fructus agitare, Tac. An. 4, 6: exploiter les revenus publics.    - fructui esse alicui: être de rapport pour qqn.    - fuerat ei magno fructui mare, Liv. 34, 36, 3: il avait tiré de grands profits de la mer.    - cf. Cic. Pomp. 16; Fam. 10, 5, 2.    - fructum ferre alicui, Cic. Agr. 2, 83: donner un revenu à qqn, rapporter à qqn.    - Asia multos annos vobis fructum non tulit, Cic. Agr. 2, 30, 83: L'Asie est restée plusieurs années sans rien nous rapporter.    - vacca a bima aut trima fructum ferre incipit, Varr.: la vache commence à produire à deux ou trois ans. c - fruits des arbres et de la terre, productions.    - frugum fructuumque reliquorum perceptio, Cic. Off. 2, 12: la récolte des grains et des autres productions de la terre.    - fructus demetere, percipere Cic. CM 70: moissonner, recueillir les fruits. d - au fig. fruit, utilité, avantage, résultat, effet, récompense.    - fructus vestri in me amoris, Cic. Pis. 31: la récompense qui consiste dans votre affection pour moi.    - cf. Cic. Arch. 23 ; Mur. 40.    - fructus diligentiae, Cic. Br. 222: la récompense du zèle.    - cf. Cic. Sull. 1 ; Pis. 57.    - fructus ou fructum ex aliqua referre, capere, consequi, percipere: recueillir de qqch des avantages, des bénéfices, une récompense.    - cf. Cic. Planc. 92; Rep. 1, 7; Pomp. 2; Arch. 23. e - jouissance, plaisir, charme, douceur.    - animi mei fructus, Cic.: le bonheur de ma vie.    - expleri vitae fructibus, Lucr.: se rassasier des plaisirs de la vie.    - fructum oculis (au dat.) ex ejus casu capere, Nep.: repaître leurs yeux de son malheur.    - extremus tam longi fructus amoris, Luc. 5: les dernières douceurs d'un amour si constant.    - voir pendulus.
    * * *
    [st1]1 [-] fructus, a, um: anc. part. passé de fruor. [st1]2 [-] fructŭs, ūs, m. [fruor]:    - arch.: gén. fructi, Cato. Agr. 4; Ter. Ad. 870 et fructuis, Varr, Men. 295, 530; R. 1, 2, 29, cf. Gell. 4, 16. a - droit de percevoir et utiliser les fruits d'une chose dont la propriété reste à un autre, servitude d'usufruit.    - sum χρήσει μὲν tuus, κτήσει δὲ Attici nostri; ergo fructus est tuus, mancipium illius, Cic. Fam. 7, 29, 1: je suis à toi au titre de l'usage, à notre Atticus au titre de la possession; donc tu as l'usufruit, lui, la propriété.    - cf. Cic. Fin. 1, 12; Dig. 7, 8, 14.    - cf. usus fructus. b - ce dont on jouit, produit, rapport, profit, bénéfice, revenu.    - praediorum fructus, Cic. Cat. 2, 18: revenus des propriétés.    - pecuniae fructibus alere exercitum, Cic. Off. 1, 25: entretenir une armée avec ses revenus.    - cum fructibus superiorum temporum, Caes. BG. 6, 19, 2: avec les revenus des années précédentes.    - aurum ex metallorum fructu coacervatum, Liv. 45, 40, 2: or accumulé avec le produit des mines.    - publicos fructus agitare, Tac. An. 4, 6: exploiter les revenus publics.    - fructui esse alicui: être de rapport pour qqn.    - fuerat ei magno fructui mare, Liv. 34, 36, 3: il avait tiré de grands profits de la mer.    - cf. Cic. Pomp. 16; Fam. 10, 5, 2.    - fructum ferre alicui, Cic. Agr. 2, 83: donner un revenu à qqn, rapporter à qqn.    - Asia multos annos vobis fructum non tulit, Cic. Agr. 2, 30, 83: L'Asie est restée plusieurs années sans rien nous rapporter.    - vacca a bima aut trima fructum ferre incipit, Varr.: la vache commence à produire à deux ou trois ans. c - fruits des arbres et de la terre, productions.    - frugum fructuumque reliquorum perceptio, Cic. Off. 2, 12: la récolte des grains et des autres productions de la terre.    - fructus demetere, percipere Cic. CM 70: moissonner, recueillir les fruits. d - au fig. fruit, utilité, avantage, résultat, effet, récompense.    - fructus vestri in me amoris, Cic. Pis. 31: la récompense qui consiste dans votre affection pour moi.    - cf. Cic. Arch. 23 ; Mur. 40.    - fructus diligentiae, Cic. Br. 222: la récompense du zèle.    - cf. Cic. Sull. 1 ; Pis. 57.    - fructus ou fructum ex aliqua referre, capere, consequi, percipere: recueillir de qqch des avantages, des bénéfices, une récompense.    - cf. Cic. Planc. 92; Rep. 1, 7; Pomp. 2; Arch. 23. e - jouissance, plaisir, charme, douceur.    - animi mei fructus, Cic.: le bonheur de ma vie.    - expleri vitae fructibus, Lucr.: se rassasier des plaisirs de la vie.    - fructum oculis (au dat.) ex ejus casu capere, Nep.: repaître leurs yeux de son malheur.    - extremus tam longi fructus amoris, Luc. 5: les dernières douceurs d'un amour si constant.    - voir pendulus.
    * * *
        Fructus, huius fructus, vel fructuis et fructi, datiuo fructui, m. g. a fruendo dicitur. Varro et Donatus. Fruict.
    \
        Breuis. Lucret. Petit, De petite duree.
    \
        Fructus. Terent. Prouffit.
    \
        In illis fructus est. Terent. Il y a du prouffit.
    \
        Fructus. Vlpian. Usufruict.
    \
        Alere suis fructibus exercitum. Cic. De son revenu.
    \
        Fructum capere ex aliquo. Cic. Recevoir prouffit.
    \
        Terra exculta, fructus creat. Quintil. Produit.
    \
        Edunt nullum fructum ex se sine hominum cultu oues. Cic. Ne font aucun prouffit, Ne produisent aucun fruict.
    \
        Ferre fructum ex aliquo. Pollio Ciceroni. Remporter, Recevoir.

    Dictionarium latinogallicum > fructus

  • 5 ineo

    ĭnĕo, īre, ĭī (qqf. īvī), ĭtum - tr. et intr. - [st2]1 [-] entrer dans, aller dans, aller vers, aller à. [st2]2 [-] entrer (en charge). [st2]3 [-] prendre, exécuter, adopter. [st2]4 [-] commencer, entreprendre, se mettre à, s’engager dans. [st2]5 [-] pénétrer (sexuellement), avoir des relations avec, être l'amant de; en parl. des animaux - s'accoupler avec, saillir.    - popinas inibat: il allait dans les cabarets.    - inire (in) urbem: entrer dans la ville.    - au passif - nemus nullis illud initur equis, Ov. F. 3: aucun cheval ne pénètre dans ce bois.    - prima Romanis inita provinciarum, Liv. 28: la première de ces provinces où les Romains aient pénétré.    - inire consilium: former un projet, prendre une résolution, prendre un parti.    - inire formam vitae, Tac.: adopter un genre de vie.    - inire viam: - [abcl]a - se mettre en route. - [abcl]b - trouver un moyen.    - ineamus viam aliquam, qua utri utris imperent, decerni possit, Liv. 1: trouvons un moyen qui puisse décider lequel des deux doit commander à l'autre.    - inire magistratum: entrer en charge.    - consulatum inire: prendre possession du consulat.    - ineunte aetate ou ab ineunte aetate, Cic.: dès l'âge le plus tendre.    - anno ineunte, Suet.: au commencement de l'année.    - tertiā initā vigiliā: au début de la troisième veille.    - initā hieme: au commencement de l'hiver.    - Petrus, cum aliquo societate initā: - [abcl]a - Pierre, après s'être rallié à qqn (après avoir fait alliance avec qqn). - [abcl]b - Pierre, après s'être associé à qqn.    - Nabarzanes, cum Besso inauditi antea facinoris societate inita, Curt.: Nabarzanes, qui s'était associé à Bessus pour un forfait jusqu'alors inouï.    - inita cum Antonio et Lepido societate, Philippense bellum, duplici proelio transegit, Suet. Aug.: après avoir fait alliance avec Antoine et Lépide, il termina en deux batailles la guerre contre Philippe.    - inire proelium: entamer (engager) le combat.    - rationem inire: - [abcl]a - dresser un plan, imaginer un expédient. - [abcl]b - faire un calcul, calculer, supputer.    - inire rationem quemadmodum, Cic.: prendre ses mesures pour que.    - consilia inibat quemadmodum ab Gergovia discederet, Caes. BG. 7: il songeait aux moyens de quitter Gergovie.    - inire gratiam ab aliquo (apud aliquem): se ménager l’amitié (la faveur) de qqn, acquérir les bonnes grâces de qqn.    - numerum inire: évaluer le nombre, calculer le nombre    - numerus interfectorum haud facile iniri potuit, Liv. 38: on ne put facilement évaluer le nombre de tués.    - inire somnum, Virg.: s'endormir.    - quod reginam ineo? Suet.: est-ce parce que je suis l'amant d'une reine?    - vacca aenea ab agresti tauro inita, Liv. 41: vache de bronze saillie par un taureau sauvage.
    * * *
    ĭnĕo, īre, ĭī (qqf. īvī), ĭtum - tr. et intr. - [st2]1 [-] entrer dans, aller dans, aller vers, aller à. [st2]2 [-] entrer (en charge). [st2]3 [-] prendre, exécuter, adopter. [st2]4 [-] commencer, entreprendre, se mettre à, s’engager dans. [st2]5 [-] pénétrer (sexuellement), avoir des relations avec, être l'amant de; en parl. des animaux - s'accoupler avec, saillir.    - popinas inibat: il allait dans les cabarets.    - inire (in) urbem: entrer dans la ville.    - au passif - nemus nullis illud initur equis, Ov. F. 3: aucun cheval ne pénètre dans ce bois.    - prima Romanis inita provinciarum, Liv. 28: la première de ces provinces où les Romains aient pénétré.    - inire consilium: former un projet, prendre une résolution, prendre un parti.    - inire formam vitae, Tac.: adopter un genre de vie.    - inire viam: - [abcl]a - se mettre en route. - [abcl]b - trouver un moyen.    - ineamus viam aliquam, qua utri utris imperent, decerni possit, Liv. 1: trouvons un moyen qui puisse décider lequel des deux doit commander à l'autre.    - inire magistratum: entrer en charge.    - consulatum inire: prendre possession du consulat.    - ineunte aetate ou ab ineunte aetate, Cic.: dès l'âge le plus tendre.    - anno ineunte, Suet.: au commencement de l'année.    - tertiā initā vigiliā: au début de la troisième veille.    - initā hieme: au commencement de l'hiver.    - Petrus, cum aliquo societate initā: - [abcl]a - Pierre, après s'être rallié à qqn (après avoir fait alliance avec qqn). - [abcl]b - Pierre, après s'être associé à qqn.    - Nabarzanes, cum Besso inauditi antea facinoris societate inita, Curt.: Nabarzanes, qui s'était associé à Bessus pour un forfait jusqu'alors inouï.    - inita cum Antonio et Lepido societate, Philippense bellum, duplici proelio transegit, Suet. Aug.: après avoir fait alliance avec Antoine et Lépide, il termina en deux batailles la guerre contre Philippe.    - inire proelium: entamer (engager) le combat.    - rationem inire: - [abcl]a - dresser un plan, imaginer un expédient. - [abcl]b - faire un calcul, calculer, supputer.    - inire rationem quemadmodum, Cic.: prendre ses mesures pour que.    - consilia inibat quemadmodum ab Gergovia discederet, Caes. BG. 7: il songeait aux moyens de quitter Gergovie.    - inire gratiam ab aliquo (apud aliquem): se ménager l’amitié (la faveur) de qqn, acquérir les bonnes grâces de qqn.    - numerum inire: évaluer le nombre, calculer le nombre    - numerus interfectorum haud facile iniri potuit, Liv. 38: on ne put facilement évaluer le nombre de tués.    - inire somnum, Virg.: s'endormir.    - quod reginam ineo? Suet.: est-ce parce que je suis l'amant d'une reine?    - vacca aenea ab agresti tauro inita, Liv. 41: vache de bronze saillie par un taureau sauvage.
    * * *
        Ineo, inis, iniui, initum, pen. cor. inire. Plaut. Entrer dedens, Entrer ens.
    \
        Iniit te vnquam febris? Plaut. La fievre n'entra elle jamais en toy? N'euz tu jamais la fievre?
    \
        AEstimationem alicuius rei inire. Seneca. Faire l'estimation, Estimer et priser.
    \
        Veram hominis aestimationem inire. Seneca. L'estimer au vray, L'estimer tel qu'il est, Le priser ce qu'il vault.
    \
        Beneficium verbis initum dudum, nunc re comprobes. Terent. Commencé ja long temps y a.
    \
        Causam aut rationem alicuius rei inire. Liu. Trouver la raison pourquoy quelque chose se faict.
    \
        Certamen inire. Cic. Commencer le combat, Entrer au combat.
    \
        Connubia famulae inire. Ouid. Se marier à une servante.
    \
        Consilium inire de re aliqua. Plaut. Consulter et adviser de quelque chose.
    \
        Consilium cum aliquo inire. Cic. Consulter avec luy, Prendre conseil et advis.
    \
        Consilium multae calliditatis init. Ouid. Il s'advisa d'une grande finesse.
    \
        Consulatum inire. Caes. Liu. Commencer à exercer l'office de Consul.
    \
        Conuiuium inire. Cic. Aller au banquet.
    \
        Cubile alicuius inire. Cic. Coucher avec la femme d'aucun.
    \
        Cursum inire. Cic. Commencer sa course.
    \
        Dapes inire cum aliquo. Stat. Aller ou venir au banquet et fetin avec aucun, S'asseoir à table au banquet avec, etc.
    \
        Domos ignotas inire. Ouid. Entrer dedens.
    \
        Foedus inire. Propert. Faire alliance.
    \
        Gratiam ab aliquo inire. Cic. Acquerir la bonne grace et amitié d'aucun, Acquerir un ami pour luy avoir faict quelque plaisir.
    \
        Gratiam cum bonis omnibus inire. Cic. Acquerir l'amitié de touts les gens de bien.
    \
        Falsam gratiam inire. Terent. Acquerir des amis feincts.
    \
        Honorem inire. Sueto. Commencer à exercer quelque estat et dignité.
    \
        Imperia alicuius inire. Stat. Servir et estre subject à aucun, Obeir, Estre en subjection.
    \
        Inducias inire. Plin. iunior. Faire treves.
    \
        Limen vitae inire. Lucret. Naistre.
    \
        Magistratum inire. Cic. Commencer à exercer quelque Magistrat, estat, office, ou dignité, Entrer en un magistrat.
    \
        Mensuras agrorum inire. Columel. Mesurer combien chasque champ contient.
    \
        Munus alicuius inire. Virgil. Faire la charge et l'office d'aucun.
    \
        Nexum inire. Liu. Estre lié et emprisonné. Vide Nexus in NECTO.
    \
        Numerum inire. Liu. Nombrer.
    \
        Pastum inire. Plaut. Aller paistre.
    \
        Pericula praeliorum inire. Cic. Se mettre au dangers.
    \
        Poenam suam inire. Ouid. Aller contre son mal, Quand quelcun fait quelque chose, laquelle puis apres luy tourne à peine et ennuy.
    \
        Pugnam et praelium inire. Plaut. Aller au combat, Commencer le combat.
    \
        Rationem inire. Terent. Cercher, adviser, et regarder le moyen et la maniere de faire quelque chose.
    \
        Rationem inire. Cic. Faire compte.
    \
        Inita subductaque ratione. Cic. Apres avoir bien pensé et repensé.
    \
        Vix rationem inire posse, vtrum ab se audacius, an fugacius ab hostibus geratur bellum. Liu. A grand peine peult il penser et arrester en soymesme, etc.
    \
        Aliquid inire cum ratione. Terent. Penser à quelque chose, et y regarder devant que la commencer.
    \
        Societatem inire cum aliquo. Plancus ad Ciceronem. S'accompaigner avec luy.
    \
        Inire somnum. Virgil. S'endormir.
    \
        Inire suffragia. Liu. S'assembler pour faire les brigues, et donner sa voix en quelque election de Magistrat.
    \
        Multas inire vias. Ouid. Aller par beaucoup de chemin et de voyes.
    \
        Inite viam. Cic. Partez, Allez vous en.
    \
        Viam inire, pro Inire rationem. Liu. Cercher et regarder le moyen de faire quelque chose.
    \
        Inire. Virgil. Commencer.
    \
        Inire. Plin. Monter sur une femelle, Chaucher.

    Dictionarium latinogallicum > ineo

  • 6 trimus

    trimus, a, um âgé de trois ans, qui a trois ans.    - trima calx, Plin.: chaux de trois ans.    - trima vacca, Varr.: vache de trois ans.
    * * *
    trimus, a, um âgé de trois ans, qui a trois ans.    - trima calx, Plin.: chaux de trois ans.    - trima vacca, Varr.: vache de trois ans.
    * * *
        Trimus, Adiectiuum. Plin. Qui ha trois ans.

    Dictionarium latinogallicum > trimus

  • 7 калоед-корова

    Dictionnaire russe-français universel > калоед-корова

  • 8 escremento

    escremento s.m. 1. spec. al pl. excrément, selle f. 2. (rif. ad animali) excrément; crotte f.; (rif. a uccelli) fiente f.; (rif. a cavallo) crottin; (rif. a vacca) bouse f.: escremento di vacca bouse de vache.

    Dizionario Italiano-Francese > escremento

  • 9 vacchetta

    vacchetta s.f. 1. ( vacca piccola) vachette; ( vacca giovane) génisse. 2. ( Pell) vachette.

    Dizionario Italiano-Francese > vacchetta

  • 10 sterilis

    stĕrĭlis, e [st2]1 [-] stérile, infécond. [st2]2 [-] qui ne rapporte rien, improductif, sans profit, vain. [st2]3 [-] qui rend stérile.    - sterilis laurus baccarum, Plin. 15, 130: laurier sans baies.    - steriles viri, Cat. 63: eunuques.    - non adeo virtutum sterile saeculum ut non et bona exempla prodiderit, Tac. H. 1, 3: le siècle ne fut pas stérile en vertus au point de ne pas avoir produit aussi de beaux exemples.    - sterilis amor, Ov.: amour qui n'est pas payé de retour.
    * * *
    stĕrĭlis, e [st2]1 [-] stérile, infécond. [st2]2 [-] qui ne rapporte rien, improductif, sans profit, vain. [st2]3 [-] qui rend stérile.    - sterilis laurus baccarum, Plin. 15, 130: laurier sans baies.    - steriles viri, Cat. 63: eunuques.    - non adeo virtutum sterile saeculum ut non et bona exempla prodiderit, Tac. H. 1, 3: le siècle ne fut pas stérile en vertus au point de ne pas avoir produit aussi de beaux exemples.    - sterilis amor, Ov.: amour qui n'est pas payé de retour.
    * * *
        Sterilis, et hoc sterile, pen. corr. Plin. Sterile.
    \
        Veri sterilis. Pers. Ignare de verité, Qui ne congnoist et n'entend la verité des choses.
    \
        Amator sterilis. Plaut. Qui n'ha que donner à son amoureuse.
    \
        Amor sterilis. Stat. Qui ne jouist point de ses amours.
    \
        Corpora sterilia sonitu. Lucret. Qui n'ont point de son.
    \
        Iuuenca sterilis. Ouid. Brehaigne.
    \
        Manus steriles. Plaut. Qui n'apportent rien.
    \
        Prospectus sterilis. Plaut. Quand en regardant ca et là on ne voit personne.
    \
        Nullum temporis punctum sterile beneficio. Plin. iun. Il ne cesse jamais de bien faire à touts.
    \
        Rubigo sterilis. Horat. Nielle qui gaste les bleds, et les rend steriles.
    \
        Vacca sterilis. Virgil. Sterile, Brehaigne, Qui ne porte point.
    \
        Venus sterilis. Lucret. De laquelle ne vient aucune generation d'enfants.
    \
        Vir sterilis. Catul. Chastré, Qui ne peult engendrer.

    Dictionarium latinogallicum > sterilis

  • 11 обыкновенная вакка

    Dictionnaire russe-français universel > обыкновенная вакка

  • 12 lattifero

    lattifero agg. 1. ( che produce latte) laitier: vacca lattifera vache laitière. 2. ( Anat) ( che conduce il latte) lactifère: dotto lattifero conduit lactifère.

    Dizionario Italiano-Francese > lattifero

  • 13 mungere

    mungere v.tr. (pres.ind. mùngo, mùngi; p.rem. mùnsi; p.p. mùnto) 1. traire: mungere una vacca traire une vache. 2. ( fig) ( spillare) soutirer: mungere quattrini da qcu. soutirer de l'argent à qqn.

    Dizionario Italiano-Francese > mungere

  • 14 poppa

    I. poppa s.f. 1. ( Mar) poupe, arrière m. 2. ( lett) navire m. II. poppa s.f. 1. ( mammella) mamelle, sein m.; (di vacca e sim.) pis m. 2. al pl. ( pop) seins m.pl.

    Dizionario Italiano-Francese > poppa

  • 15 vaccina

    vaccina s.f. 1. ( vacca) vache. 2. ( Macell) bœuf m. 3. ( sterco) bouse. 4. (Veter,ant) vaccine.

    Dizionario Italiano-Francese > vaccina

  • 16 vaccino

    vaccino I. s.m. ( Med) vaccin. II. agg. 1. ( di vacca) de vache: latte vaccino lait de vache. 2. ( bovino) bovin, de bœuf.

    Dizionario Italiano-Francese > vaccino

См. также в других словарях:

  • Vacca — ist der Familienname folgender Personen: Antonio Vacca (* 1934), Altbischof von Alghero Bosa Flaminio Vacca (1538 1605), italienischer Bildhauer Giovanni Enrico Eugenio Vacca (1872–1953), italienischer Mathematiker Vacca steht außerdem für: Vaga …   Deutsch Wikipedia

  • Vacca — was a sixth century grammarian who studied and commented on the works of Lucan. Little is known of Vacca other than he wrote Vita Lucani ( Life of Lucan ), which is not to be confused with Suetonius Vita Lucani .Vacca s commentaries were used in… …   Wikipedia

  • vacca — s.f. [lat. vacca ]. 1. (zoot.) [femmina adulta dei bovini: v. da latte ] ▶◀ mucca, (non com.) vaccina. ‖ bue, manzo. ⇓ giovenca, vitella. ● Espressioni (con uso fig.): volg., andare in vacca 1. [di progetto e sim., non giungere a termine]… …   Enciclopedia Italiana

  • VACCA Natans — nomen piscis seu amphibii in China, quae in tertam ex aquis exiens, cum vaccis domesticis saepe pugnat cornu rem agens, at si diutius extra aquas perstiterit, mollescit illud ac flaccescit: quô pactô in aquas redire coactum, piscis evadit denuo,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Vacca [1] — Vacca (lat.), Kuh …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Vacca [2] — Vacca, so v.w. Baga …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Vacca Berlinghieri — (spr. Berlingieri), 1) Franz, geb. 1782 in Ponsacca bei Pisa, Professor der Medicin zu Pisa, st. 1812. 2) Andreas, Sohn des Vorigen, geb. 1772 in Pisa, st. daselbst 1826 als Director der chirurgischen Klinik; beide schrieben mehre medicinische… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • vacca — vàc·ca s.f. AD 1a. femmina adulta dei bovini: allevamento di vacche, vacca da macello; tempo di vacche grasse, di vacche magre, periodo di abbondanza, di carestia Sinonimi: mucca. 1b. estens., solo sing., la carne di tale animale macellato:… …   Dizionario italiano

  • VACCA — I. VACCA Diodoro memoratur inter animalia, quae Aegyptii ob utilitatem, quam ex iis caperent, veneratentur, namque την` μὲν θήλειον βοῦν ἐργάταν τίκτειν, καὶ την` ἐλαφρὰν τῆς γῆς αροῦν, et ipsam vomere terram proscindere aliosque qui hoc… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Flaminio Vacca — Vacca s Löwe aus der Villa Medici in Rom, heute Loggia dei Lanzi, Florenz Flaminio Vacca oder auch Vacchi (* 1538 in oder bei Rom; † 1605 in Rom) war ein italienischer Bildhauer des Manierismus. Inhaltsverz …   Deutsch Wikipedia

  • Vacca — Vache Vache Sous article d un taxon biologique …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»